Ostatnia modyfikacja dnia 23 lutego, 2024
Inbred (z ang. inbreeding), inaczej chów wsobny, to kojarzenie spokrewnionych osobników. W jego wyniku wzrasta liczba identycznych genów, pozyskanych przez ojca i matkę od wspólnego przodka, zjawisko zwane homozygotycznością. Miarą homozygotyczności wynikającą z chowu wsobnego (zinbredowania) jest współczynnik inbredu, który oblicza się dla osobników na podstawie analizy ich rodowodu. Alternatywę do takiego podejścia stanowi inbred genomowy.
Obliczanie zinbredowania można realizować za pomocą specjalnej procedury obliczania współczynnika inbredu lub jako element tworzenia macierzy spokrewnień addytywnych.
Inbred u zwierząt gospodarskich jest niepożądany ze względu na występowanie depresji inbredowej. Może być także narzędziem do wytwarzania nowych ras zwierząt. W populacjach poddanych długotrwałej selekcji wzrost inbredu jest jej nieuniknionym skutkiem. Hodowcy powinni dążyć do kojarzenia możliwie nisko spokrewnionych rodziców, w czym pomagają komputerowe programy do kojarzeń.
W ostatnich latach zaczęto rozróżniać inbred nowy i inbred stary, jako że badania wskazują, iż wspólni przodkowie występujący głęboko w rodowodach, chociaż z jednej strony mogą prowadzić do akumulacji inbredu u probanta, to jednak inbred z tego tytułu będzie wywoływał mniejszą depresję inbredową.
© Tomasz Strabel