Ostatnia modyfikacja dnia 23 września, 2021
Zwierzęta mają swoich krewnych, którzy podobnie jak u ludzi, współdzielą między sobą kopie tych samych genów. Spokrewnienie mierzy w jakim stopniu wartości hodowlane dwóch osobników są do siebie podobne. Wykorzystuje się do tego współczynnik spokrewnienia. Każda para potomków z transferu zarodków – mająca tę samą matkę i ojca – będzie ze sobą spokrewniona w 50%. Korelacja między ich wartościami hodowlanymi jest więc wysoka, jednak niższa od 100% co wskazuje, że każdy z osobników uzyskał od rodziców po części inny zestaw genów. Córki spokrewnione są z buhajem – swoim ojcem – również na poziomie 50%, przy czym już ich spokrewnienie z dziadkiem jest na poziomie zaledwie 25%. Obowiązuje zasada: im bardziej osobniki w rodowodzie są od siebie oddalone, tym niższe spokrewnienie. Warto też dodać, że brak informacji o pochodzeniu osobnika albo braki w jego rodowodzie sprawiają, że trudniej lub wręcz niemożliwe jest obliczenie jego wartości hodowlanej, co obniża efektywność prowadzonej pracy.
Spokrewnienie między parą zwierząt ma miejsce gdy w ich rodowodach występują te same osobniki (spokrewnienie w linii bocznej) lub gdy jeden z nich jest przodkiem drugiego (spokrewnienie w linii prostej).
Jedną z miar spokrewnienia jest spokrewnienie addytywne. Spokrewnienie można też mierzyć za pomocą współczynnika kinship. © Tomasz Strabel