Populacja zarodowa

Ostatnia modyfikacja dnia 22 kwietnia, 2021

Populacja zarodowa (z ang. nucleus herd) to część populacji danego gatunku, gdzie w czystości rasy realizuje się podstawowe elementy programu hodowlanego, takie jak kontrola użytkowości, ocena wartości hodowlanej i selekcja. Wypracowany w populacji zarodowej postęp hodowlany jest następnie przekazywany do populacji podstawowej na drodze rozpowszechniania postępu. Ponieważ przekazywanie postępu zajmuje czas (do kilku pokoleń) dlatego istnieje różnica w poziomie genetycznym między populacją zarodową a podstawową nazywania opóźnieniem genetycznym.

Za wyodrębnienie populacji zarodowej przemawiają następujące argumenty:

  1. łatwiejsza realizacja programu hodowlanego przez prostszą kontrolę operacyjną zwierząt skupionych na stosunkowo małej powierzchni;
  2. wyeliminowanie preferencyjnego traktowania kandydatów selekcyjnych;
  3. precyzyjna kontrola użytkowości i selekcja;
  4. objęcie kontrolą użytkowości cech trudno mierzalnych;
  5. ograniczenie kosztów operacyjnych w porównaniu z objęciem kontrolą i prowadzeniem selekcji w całej populacji. © Tomasz Strabel